Son Sınıf Olmak

Çok sert. Okulda hocalar tarafından mezun sayılırsın, eve gidince ailen tarafından öğrenci. Yani ne öğrencisin, ne mezun. Sen algısal karmaşanın içinde   'Mezun olduktan sonra ne iş yapacağım? Ne kadar maaş alırım? Hemen iş bulabilir miyim?'  soruları ile boğuşurken bunları yalnızlık, stres ve panik duyguları takip eder.

Derslerden yana üç senede yaşamadığın bir  stres yaşarsın. Bu sene mezun olmayı planladığın için alttan ders bırakmak gibi bir seçeneğin yoktur. Bütün derslerden geçmen gerekir. Geçmeye devam zorunluluğu da eklenince hiç çalışmadığın kadar çok çalışırsın. 

Okulu beş seneye uzatmışsan kredin kesilmiştir ve eskiden her ay gelen o tatlı paranın yokluğu artık sana acı vermeye başlar. Hiç olmadığın kadar parasız kalırsın.

İlk iki sene sana yakın olan birkaç arkadaşın, son seneye gelene kadar muhakkak sana bi kazık atmıştır ve yüzde doksan ihtimalle sen o gerilerle aynı ortamda bulunmak zorunda kalırsın.

Sosyal hayatın (bir de küçük şehirde okuyorsan)  çok monotondur. Artık aynı şeyleri yapmaktan sıkılmışsındır  bu yüzden kendini eve kapatırsın.

En iyi arkadaşlarının yanına efes şişe, winston box ve laptopun katılması kuvvetle muhtemeldir.

'Son sene lan artık ingilizceyi öğrendik öğrendik öğrenemedik ...' diyerekten bir dil kursuna kaydolursun. Gaza gelirsin. Kurs süresince gazın devam eder. Amerika hayalleri kurmaya başlarsın. Uçak biletlerinin fiyatını araştırınca kurduğun hayaller 'geldikleri gibi giderler.'

Haziran ayı yaklaştıkça dokunmadığın kpss seti sana durduğu yerden  kıs kıs gülmeye başlar. Hemen kafanı başka yöne çevirir, güzel şeyler  düşünmeye çalışırsın. 

Derslerin  eziyet, sosyal hayatınının efesten ibaret olduğunda aşk hayatında da pek parlak değildir. Yalnızsan sevgili bulmaya, sevgilin varsa elinde tutmaya çalışırsın çünkü bu son senendir. Bir daha bu insan çeşitliliğini ve üniversite ortamını bulman pek olası değildir(!).  

Üniversitede en fazla eğlence beklentisi içerisinde olduğun senenin son sene olmasına karşın, son senen kendini eve kapatıp arkadaşların ve efesin ile en fazla vakit geçirdiğin, en çok parasız kaldığın,  kendi çapında bunalımlar ve içsel yalnızlıklar yaşadığın, bunların yanında da aşk hayatını anlamlandırmaya çalıştığın bir sene olarak kalır.